Tentoonstelling wie kan ik nog vertrouwen
In 2019 herdenken we 75 jaar bevrijding van nazi Duitsland in België. De genocide op de Joodse bevolking is algemeen bekend in Europa. Maar de laatste jaren is de geschiedenis van holebi’s en transgenders beter in kaart gebracht en geraakt hun lot bekender bij het bredere publiek.
Tentoonstelling wie kan ik nog vertrouwen:
Aan de hand van individuele lotgevallen vertelt de tentoonstelling “Wie kan ik nog vertrouwen?” het verhaal van vervolging en verzet van homoseksuele mannen en lesbische vrouwen in Nederland en Duitsland tussen 1933 en 1945. Met foto´s, filmfragmenten en documenten wordt een beeld geschetst van het politieke en maatschappelijke klimaat waarin deze mannen en vrouwen zich staande probeerden te houden. In interviews vertellen zij zelf hoe ze die tijd hebben beleefd en wat hen is overkomen.
De expositie bestaat uit 12 doeken, tweezijdig bedrukt, in te hangen in stalen frames. Videomateriaal kan op SD kaart of DVD worden aangeleverd. Een pakket tentoonstellingskranten met extra achtergrondinformatie wordt op verzoek gratis meegeleverd.
Wens je meer praktische informatie over deze tentoonstelling of wens je deze tentoonstelling te boeken. Neem dan een kijkje op de bijhorende pagina < meer info >
Opgelet: Deze tentoonstelling is van IHLIA -een erfgoedinstelling rond het LGBTi+ thema. Aanvragen zijn onder voorbehoud en onder goedkeuring van de eigenaar. Rainbow Solutions regelt het contact en transport en bekijkt samen met jou, welke mogelijkheden we rond deze tentoonstelling kunnen organiseren. Bijvoorbeeld een workshop.
Het beeld van de tentoonstelling “Wie kan ik nog vertrouwen”. Het bekendste voorbeeld van de vervolgingswaanzin is de moord van de nazi’s op zes miljoen Joden. De laatste jaren is er ook aandacht voor andere groepen die door de nazi’s vervolgd zijn, zoals de Sinti/Roma en Jehova’s getuigen. In deze
tentoonstelling zijn dat de homoseksuelen.
Achtergrond:
De tentoonstelling Wie kan ik nog vertrouwen? is gebaseerd op recent onderzoek en schetst met persoonlijke getuigenissen en uniek beeldmateriaal een beklemmend beeld van die tijd. Een terugblik die ook vraagtekens plaatst bij de tegenwoordige tijd: kunnen homoseksuele mannen en vrouwen blijven vertrouwen op de recent veroverde positie en rechtsbescherming.
Individuele lotgevallen
Aan de hand van individuele lotgevallen vertelt de tentoonstelling Wie kan ik nog vertrouwen? het verhaal van vervolging en verzet van homoseksuele mannen en lesbische vrouwen in Nederland en Duitsland tussen 1933 en 1945. Met foto´s, filmfragmenten en documenten wordt een beeld geschetst van het politieke en maatschappelijke klimaat waarin deze mannen en vrouwen zich staande probeerden te houden. In interviews vertellen zij zelf hoe ze die tijd hebben beleefd en wat hen is overkomen. Zoals Frieda Belinfante die als man verkleed aan het verzet deelneemt en aan de Gestapo ontsnapt. De tentoonstelling toont intieme foto´s en correspondentie uit nalatenschappen die lang angstvallig verborgen bleven. Waaronder de foto´s van Frans Toethuis en zijn joodse vriend, die werd opgepakt en vermoord en waarvan niemand meer de naam kent. Verslagen en getuigenissen uit politie-archieven onthullen hoe verraderlijk de samenleving was voor homoseksuele mannen en lesbische vrouwen. Ook na de oorlog. Karl Gorath overleefde de kampen, maar werd twee jaar na de bevrijding opnieuw in Duitsland veroordeeld vanwege dezelfde nazi-wet en door dezelfde rechter die hem eerder naar het kamp had gestuurd.
Existentiële vragen
Ook in een onderdrukkende en gevaarlijke samenleving maken mensen keuzes. De existentiële vragen die men zich moest stellen, vormen de leidraad voor de tentoonstelling. Moet ik aan mijn verlangen toegeven of houd ik mij stil? Waarom word ik door de één gesteund en verraden door de ander? Wie kan ik nog vertrouwen? Respect en moed, identiteit en individualiteit, vertrouwen en
verdraagzaamheid zijn de onderliggende thema’s van de tentoonstelling. De tentoonstelling laat zien hoe de reductie van het individu tot een categorie, in dit geval tot ‘homoseksueel’, vast onderdeel is van totalitaire denkbeelden toen en nu. Wie kan ik nog vertrouwen? is ook een eerbetoon aan de mannen en vrouwen die zijn vervolgd of verzet pleegden. Na de oorlog stonden zij alleen met hun herinnering. De door de nazi’s ingevoerde wetgeving bleef nog decennia lang bestaan en de homovervolging werd niet erkend.